Ervaring van Marjolein van Dijk
"Een tijd na mijn Portugalweek voel ik de inzichten nog sterker"
Marjolein van Dijk (46) mensgerichte leidinggevende, zocht na een vaststellingsovereenkomst een nieuwe ingang voor haar loopbaan
"Ik ging op weg naar Portugal met de hoop nieuwe inzichten te krijgen. Nadat ik afscheid had genomen van mijn baan met een vaststellingsovereenkomst, was een wending in mijn loopbaan een wens van me. Ik zag ze niet direct, die verwachte inzichten, dat wil zeggen, ik kreeg ze daar wel, en na mijn week in Portugal lijken ze hun plek te vinden.
Ik ben een doener, vanuit een doel ga ik rap over tot actie, zo iemand die met opgestroopte mouwen een klus klaart. Ik zou mezelf beschrijven als aanpakker en binnen dat beeld van mezelf paste het niet dat ik moest wachten op nieuwe inzichten over mezelf en mijn carrière. Daarbij past het niet bij me om even zonder baan te zijn. Mijn diepste overtuiging is dat ik productief moet zijn. Tijd om na te denken over mijn nieuwe stap in mijn loopbaan, zou daarom welbesteed moeten zijn en bij voorkeur direct moeten leiden tot nieuw werk. Ik benaderde de fase waarin ik terechtgekomen was als een nieuw project dat tot resultaat gebracht moest worden.
Die overtuiging bleek me in de weg te zitten. Dat was confronterend. Wat mij ook in de weg zat was het beeld van mezelf dat ik me altijd in mijn werk moet voegen naar tijd, plaats en wensen van anderen, mijn eigen professionele opvatting maakte ik van ondergeschikt belang. Het zijn de belemmeringen die ik in de week in Portugal heb leren hanteren, door de wijze waarop Jolanda mij begeleid heeft. Zij hielp me zichtbaar te maken wat ik op dat moment niet zag; dat ik juist behoefte had aan rust en ruimte om mijzelf te laten zijn wie ik ben. Jolanda is die rust, door wie ze is en hoe ze me benaderde. Ook na de week in Portugal was Jolanda 'aanwezig'; ze had me genoeg stof en inzicht mee naar huis gegeven waar ik op kon terugvallen. Ook was zij zelf bereikbaar om dingen te delen, even te sparren.
De grootste openbaring in Portugal is een sessie geweest waarbij Jolanda mij vroeg iets aan te wijzen in de natuur dat mij representeerde. Waar ik geneigd was iets aan te wijzen dat in het algemeen wordt beoordeeld als esthetisch, wees ik -bij een tweede keer kijken- toch iets uitdagenders aan, 100% op mijn gevoel, daar nodigt het ruige landschap ook toe uit. Ik heb ervaren dat er aan die gevoelskeuze geen goed of fout bestaat of zoiets als esthetiek. Die opdracht liet mij zien dat ik mag varen op mijzelf en kern. De omgeving en de robuustheid van het landschap nodigden mij keer op keer uit te doen wat goed voor mij was en bood mij juist die rust en de ruimte die ik zocht. Uit je comfortzone zijn, even niet hoeven zorgen voor huis, haard en gezin biedt ruimte. Het was fijn om in dit mooie land te mogen zijn en mezelf die ruimte ook te gunnen.
Ik weet goed wat ik wil en kan, ik was en ben niet bewust op zoek naar 'bestemming'. Wat voor mij de i-Opener was, was de boodschap dat ik het sturende en ongeduldige dat ik als doener in me heb mag loslaten voor het vinden van een vervullend werkperspectief. Mezelf meenemen is genoeg. De rest is tijd, tijd om de dingen te laten zijn zoals ze zijn. Daarin ontstaat de ruimte die ik in Portugal sterk gevoeld heb. Ruimte voor mij en mijn vak zoals ik het wil uitvoeren.
Waar ik eerst mezelf de druk oplegde om ‘aan het werk te moeten’, geef ik mezelf nu de ruimte nieuwe dingen te ontdekken en voel daarin de rust en ervaar het plezier. En het mooie is, ik doe dit terwijl ik werk! Mijn nieuwe perspectief als zelfstandige geeft me nieuwe ingangen en projecten, waar ik mijn mouwen weer met plezier voor opstroop."